Welkom bij de eerste editie van “Cristal’s Column”. Jij bent één van de 14 mensen die zich hebben ingeschreven, niet slecht voor een mini soft launch met zeer weinig reclame, en daar ben ik enorm dankbaar voor! Waar ga ik het elke 2 weken over hebben? De onderwerpen zullen stuiteren tussen marketing, ondernemen, design, ouderschap en de perikelen van het leven. Wat wijze woorden hier en verschillende leermomenten daar. Laten we het samen ontdekken. Neem er een warme kop koffie of thee bij, maak het gezellig en veel leesplezier! Twee weken zonder social media. Social media en ik hebben een ingewikkelde relatie. Ik heb het als marketeer en ondernemer nodig voor mijn job, maar het zorgt er ook voor dat ik soms mijn gsm uit het raam wil gooien. Het is zoals een zak chips die je ’s avonds plots helemaal hebt verorberd. Elke hap geeft een klein beetje comfort in het moment zelf, maar achteraf zit je wel met de buikpijn. Ik wil vaak de apps gewoon van mijn GSM gooien, maar kan het niet laten om elke dag te tappen, scrollen en liken. Toch is het me gelukt, voor twee weken zelfs. Normaal gezien heb ik als excuus dat ik op social media moet zitten voor mijn job. Nu ik twee weken verlof had tijdens de kerstvakantie, kreeg mijn excuus ook een out of office. Instagram delete. Wat.een.verademing! Of dat hoopte ik te zeggen, maar ik blijk meer verslaafd dan gedacht. De drang om te posten of te zien of ik iets gemist had was groot. Nee, dit was geen verademing, dit was afkicken. Where are my friends? Ik wil niet zeggen dat ik de hooibal in de verte hoorde aankomen, maar ergens was er wel een social media bubbel gebarsten. Social media kan een vals gevoel van verbinding geven. Een like vervangt geen glimlach. Stories vervangen geen goede gesprekken. Plots had ik door hoe klein mijn kring eigenlijk is. Misschien moet ik die 8u per week op Instagram vervangen door wat meer te bellen of fysiek af te spreken. Bye bye screen time? Het viel me op dat mijn schermtijd niet spectaculair naar beneden was gegaan. Je hebt verbazend vaak een scherm nodig hebt om dingen te doen. Zo was ik een boek aan het lezen die ik een tijdje op mijn GSM had staan, heb ik heel wat receptenvideo’s bekeken over hoe ik een hele geroosterde kip moest maken en voor de momenten waar ik een kleine dopamineboost nodig had, was er het spelletje two dots. Tip: probeer eens een schermloze avond in te lassen. Je zal zien dat je vaker een scherm nodig hebt dan je denkt. No influencers Het grootste voordeel van dit hele experiment? Al mijn ideeën zijn van mij! Twee weken niet beïnvloed worden, niet getriggerd worden door één of andere nieuwe hype. Geen overprikkeling. Geen deuk in mijn zelfvertrouwen omdat ik weer eens een picture perfect post heb zien passeren. Ik had pas door hoe zelfzeker ik was op die twee weken toen ik maandag de app voor het eerst terug had geopend en al direct een video zag van iemand die geweldig goed kan illustreren. Ik heb het snel terug dicht gedaan. Ondertussen mag ik er terug op en waarschijnlijk verval ik binnenkort in mijn oude gewoontes. Ik heb andere resoluties gemaakt voor het komende jaar. Hoewel, mijn screen time op Instagram is voorbije week gedaald van 8u naar 5u in de week. Die 3u heb ik ingeruild voor een gezellige avond met vrienden. Mijn vakanties social media-vrij houden is een leuke nieuwe traditie! Eentje waar het algoritme me achteraf voor straft met minder views, maar hopelijk kan deze column daarvoor compenseren. Veel liefs, Cristal PS: Tips, feedback of complimenten zijn altijd welkom! Je kan reageren door op reply te klikken. |
Ik lees graag! Op een jaar tijd lees ik ongeveer 20 boeken* in verschillende genres. Mijn doel voor dit jaar is 25 boeken, maar wat ik niet graag doe, is boeken opnieuw lezen. Het is dus vrij uitzonderlijk dat ik recent het boek “so good they can’t ignore you” van Cal Newport opnieuw heb gelezen. En nog uitzonderlijker is dat ik betwijfel dat het de laatste keer gaat zijn. Het is een boek dat ik elk jaar opnieuw zou moeten lezen. In het boek argumenteert Cal Newport dat je niet hopeloos op...
Even op de pauzeknop drukken. Ben jij daar goed in? Ik doe het alleszins niet graag! Ik wil zoveel mogelijk uit het leven halen en bereiken, maar soms zegt je lichaam een dikke vette nee. En dan zit je daar. “Shit! Ik moet rusten.” Ik vind het vooral moeilijk om mijn pauzeknop in te drukken voor anderen. Wat gaan mensen zeggen als ik even niet kom opdagen? Als ik me even terugtrek in mijn cocon en niet gewoon op mijn tanden bijt? Als ik een paar repetities skip of even van thuis uit werk? Ik...
De self-fulfilling prophecy. Je hebt sowieso van dit begrip gehoord. Misschien ben je er bekend mee, misschien is het wat vaag. Ik begin met een kleine definitie: "De self-fulfilling prophecy is een voorspelling die effectief tot stand komt, omdat men gelooft of verwacht dat de voorspelling gaat uitkomen." In het kort, als je denkt dat er iets gaat gebeuren, gaat het in zekere mate gebeuren. Tot voor kort zag ik het begrip vooral binnen een negatief kader. Een negatieve voorspelling zorgt...